σταρ γρεβενα
Συγκεκριμένα:
φορεματα αργεντινικου τανγκο
Πρώτον, στην καμπάνια για τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ επέλεξε να απευθυνθεί στην πλατιά μερίδα των κεντροδεξιών ψηφοφόρων και όχι στον σκληρό πυρήνα των μελών του κόμματος. Ουσιαστικά υποχρεώθηκε και λόγω προσωπικής πολιτικής γραμμής και λόγω έλλειψης ερεισμάτων στον κομματικό μηχανισμό. Διεξήγαγε την εσωκομματική καμπάνια του με τους όρους των βουλευτικών εκλογών, υιοθετώντας, μάλιστα, έναν πολιτικό λόγο πολύ πιο «κεντρώο» από αυτόν των ανθυποψηφίων του αλλά και του Σαμαρά. Δεν ακολούθησε, δηλαδή, τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο πρέπει να κάνεις ταυτοτική - ιδεολογική εκστρατεία για να πάρεις την αρχηγία του κόμματος και, στη συνέχεια, να κινείσαι προς το Κέντρο για να πείσεις τους αμφιταλαντευόμενους ψηφοφόρους. Όπως αναγνωρίζουν στο Μαξίμου την επιτυχία της επιλογής του ευνόησε το γεγονός ότι το εσωκομματικό εκλογικό σώμα ήταν εξαιρετικά διευρυμένο.
Δεύτερον, έχει επιλέξει, με βάση και τις οδηγίες της ηγετικής του ομάδας, να χτίσει την επικοινωνιακή εικόνα ενός πολύ προσιτού καθημερινού ανθρώπου. Με τις οικογενειακές selfie και τα στιγμιότυπα από την καθημερινότητά του, ο Μητσοτάκης θέλει να πείσει ότι είναι ένας άνθρωπος της σύγχρονης εποχής των social media, πολύ κοντά στο μέσο όρο της κοινωνίας μας. Και δουλεύει, σύμφωνα με την ανάλυση κυβερνητικών στελεχών και επικοινωνιολόγων του ΣΥΡΙΖΑ προς δύο κατευθύνσεις: Από τη μια θέλει να απεκδυθεί τη «ρετσινιά» του μεγάλου πολιτικού τζακιού, και από την άλλη, επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί από το παραδοσιακό προφίλ του απόμακρου πολιτικού ηγέτη. Ανεξάρτητα από την υλοποίηση της στρατηγικής, που δεν είναι πάντα η πιο επιτυχής, η επικοινωνιακή στρατηγική Μητσοτάκη ενέχει ρίσκο. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο υποστηρίζουν πως οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, στις κατ ιδίαν συζητήσεις τους, επισημαίνουν ότι η ισορροπία πάνω τεντωμένο σχοινί δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ...
Τρίτον, δεν σηκώνει ως αξιωματική αντιπολίτευση το αντιμνημονιακό «φλάμπουρο» για να το αντικαταστήσει ως κυβέρνηση με το κουστούμι της μνημονιακής πειθάρχησης. Όπως διαβάζουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο την τακτική του, ο Μητσοτάκης επιχειρεί να πείσει ότι είναι πολύ ικανότερος από τον Τσίπρα στην εφαρμογή του Μνημονίου, αφού δεν έχει «αριστερές ιδεοληψίες». Με πιο απλά λόγια, στέλνει σαφές μήνυμα ότι είναι απολύτως έτοιμος για πιο πολλές και γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις, μεγαλύτερες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και πιο «χαλαρή» εργατική νομοθεσία. Στην κυβέρνηση επιμένουν να βλέπουν ότι πίσω από τις γραμμές κρύβεται πρόθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη για απολύσεις στο Δημόσιο , παρά την κατηγορηματική άρνηση της ΝΔ. Στο εσωτερικό της χώρας επικεντρώνεται στις «σπατάλες» και τους «κομματικούς διορισμούς», προσπαθώντας να τεκμηριώσει το πώς μπορεί να γίνει συμβατή η μείωση των φόρων με την επίτευξη των μνημονιακών πλεονασμάτων. Εν αντιθέσει με τους Τσίπρα και Σαμαρά, ο Μητσοτάκης επιχειρεί να καταλάβει τον... "σιδηρούν θρόνο" του Μαξίμου όχι ως αντιμνημονιακός, αλλά ως αποτελεσματικότερος και σε κάποια θέματα όπως οι μεταρρυθμίσεις, μνημονιακότερος του βασικού αντιπάλου του!
Ωστόσο, η επιλογή το Μητσοτάκη να γίνει game changer ενέχει κατά την ανάλυση των κυβερνητικών στελεχών σοβαρές παγίδες για τον ίδιο και ευκαιρίες για το κυβερντικό στρατόπεδο.
Βλέπουν ότι :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου