νικα ρημα

«Όταν ήμουν παιδί, ένα κορίτσι απήχθη κοντά στο μέρος όπου ζούσαμε. Τη βίασαν και έμεινε έγκυος. Ήταν 12 ή 13 ετών. 'Οταν η οικογένειά της τη βρήκε και παρατήρησε την εγκυμοσύνη της, τη σκότωσαν. Φοβήθηκα και θέλησα να δραπετεύσω από αυτή τη ζωή. Σκέφτηκα, είμαι η Αριάν, τι πρέπει να κάνω; Τι πρέπει να κάνω στο μέλλον; Τι είδος γυναίκας θέλω να είμαι; Σίγουρα, αν δεν πολεμήσεις για αυτόν τον σκοπό, θα ζήσεις σαν σκλάβα. Το λέω πάντα: ως γυναίκες δεν έχουμε άλλη επιλογή από αυτή τη ζωή (της μαχήτριας). Μαχόμαστε για να μπορούν οι άνθρωποι να ζουν με την κουλτούρα τους και τα δικαιώματά τους»: με τις λίγες αυτές φράσεις, η διοικήτρια Αριάν εξηγεί στο ντοκιμαντέρ "Commander Arian" της Ισπανίδας Άλμπα Σοτόρα (Alba Sotorra) πώς αποφάσισε να πολεμήσει για τα δικαιώματα των γυναικών και τελικά να στραφεί στον ένοπλο αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS, DAESH) στη Ροζάβα (δυτικό Κουρδιστάν), μια de facto αυτόνομη περιοχή στη Βόρεια και Βορειοδυτική Συρία, στα δυτικά του ποταμού Τίγρη, εκεί όπου βρίσκονται τα πολύπαθα καντόνια του Κομπάνι και του Αφρίν.

νικα ρημα

δηλωση επιδοσης

κουρτινες πανελ τιμες

Η στροφή της στον ένοπλο αγώνα παραλίγο να αποβεί μοιραία: η "havel" ("φίλη", "σύντροφος", "συνοδοιπόρος" στα κουρδικά) Αριάν δέχτηκε πέντε σφαίρες και κινδύνεψε να χάσει τη ζωή της. Καθώς μια γυναίκα φρόντιζε τις πληγές της, προσπαθώντας να την αποτρέψει από το να τις δει, της λέει «άσε με να δω, είναι το σώμα μου» και λίγο μετά συνειδητοποιεί πως η μυρωδιά της άλλαξε αφότου τραυματίστηκε. Για καιρό στεκόταν με δυσκολία στα πόδια της. «Οι γιατροί μού έλεγαν "θα πεθάνεις" και τους έλεγα "όχι, δεν μπορώ να πεθάνω! Έχω πολλά ακόμη να κάνω"» λέει. Πράγματι, παρά τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό της, εξακολουθεί να μάχεται καθημερινά για αυτό που οι άνθρωποι στη Ροζάβα θεωρούν μια τεράστια κοινωνική αλλαγή, επισημαίνοντας ότι κατάφεραν να εδραιώσουν ένα σύστημα συμπροεδρίας με απόλυτη ισοτιμία ανδρών και γυναικών και μέσα από αυτό να εισάγουν μια σειρά άλλων καινοτομιών, όπως η κοινωνική κατοικία των γυναικών, οι ακαδημίες, τα κέντρα υγείας και οι συνεταιρισμοί.

Περίπου έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία, το 2012-2013 συγκεκριμένα, μια ομάδα γυναικών της κουρδικής αντίστασης δημιούργησε τις Μονάδες Προστασίας Γυναικών, που έγιναν διεθνώς γνωστές με το αρκτικόλεξο "YPJ" (προϋπήρχαν οι YPG, μονάδες προστασίας του λαού). Και η Αριάν, γύρω στα 30 τότε, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του συριακού πολέμου, να διοικεί μια γυναικεία μονάδα καθοδόν προς το Κομπάνι. Στόχος της; Η ελευθερία από το Ισλαμικό Κράτος. Όχι μόνο η δική της, αλλά και της επόμενης γενιάς γυναικών. Χρειάζεται βέβαια να διευκρινιστεί ότι ο αγώνας των γυναικών της Ροζάβα δεν ήταν ένας αγώνας που "ξεπήδησε" αίφνης μέσα από τις στάχτες του πολέμου στη Συρία, αφού ο "σπόρος" προϋπήρχε, αναπτύχθηκε ιδεολογικά μέσα από πολλά χρόνια "πρακτικής επανάστασης", όπως παρατηρεί μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η σκηνοθέτιδα του ντοκιμαντέρ, Άλμπα Σοτόρα.